Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3961 Esas 2022/11503 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/3961
Karar No: 2022/11503
Karar Tarihi: 07.06.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3961 Esas 2022/11503 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesinde beraat kararı verilmiş, ancak istinaf talebi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi tarafından karar kaldırılmış ve sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir. Temyiz istemi, sanığın savunmaları ve ilk derece mahkemesince verilen beraat kararının yerinde olduğu hususu dikkate alınarak reddedilmiştir. Kanun olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, infaz aşamasında 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile yapılan değişikliğin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2022/3961 E.  ,  2022/11503 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    İlk derece mahkemesince sanığın hırsızlık suçundan beraatine karar verildiği, o yer Cumhuriyet savcısının istinaf talebi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak sanığın TCK’nın 141/1, . maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince kurulan hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
    CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek; sanığın temyiz isteminin, aşamalardaki savunmaları ve ilk derece mahkemesince verilen beraat kararının yerinde olduğu hususu dikkate alınarak, Bölge Adliye Mahkemesince verilen mahkumiyet kararının bozulması gerektiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Sanık hakkında katılana yönelik eylemi sebebiyle hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak yeniden kurulan karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi'nin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara