Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/9753 Esas 2022/8740 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi, Çorum 4. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından reddedilen tazminat davasına ilişkin temyiz başvurusunu inceledi. HMK'nın 362/1-a maddesi uyarınca temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin Bölge Adliye Mahkeme kararlarının temyizi mümkün değildir. Bu nedenle davacıların temyiz dilekçesi reddedildi ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesi, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çorum 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Davacı vekili talebini davacı ... için 52.253,07 TL'ye, davacı ... için 58.838,74 TL'ye arttırmıştır. Bölge Adliye Mahkemesince davacıların davasının reddine karar verilmiştir. Davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup, her bir davacı yönünden temyize konu edilen miktar temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davacılara yönelik temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.