Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1112 Esas 2022/11610 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1112
Karar No: 2022/11610
Karar Tarihi: 07.06.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1112 Esas 2022/11610 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir mala zarar verme suçundan dolayı sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak suçtan zarar gören müştekilerin, usulüne uygun olarak haberdar edilmedikleri ve davaya katılabilmesi için olanak tanınmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın müştekilere usulüne uygun olarak öncelikle bilinen son adreslerine, iade edilmesi halinde adres kayıt sisteminde kayıtlı bulunan adreslerine tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir. CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunan müştekilere hükmün tebliğinin gerektiği ancak yokluklarında verilen gerekçeli kararın tebliğinin doğrudan MERNİS adresine MERNİS şerhi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine yapılmış olması münasebetiyle geçersiz olduğu ifade edilmiştir. Kararın tamamlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 234/1-b-1. maddesi
- CMK'nın 260/1. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi
2. Ceza Dairesi         2021/1112 E.  ,  2022/11610 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören, davaya katılma hakkı bulunan müştekiler ... ve ...’ın CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkının bulunduğu, müştekilere kovuşturma evresinde CMK'nın 234/1-b-1. maddesi uyarınca talimat mahkemelerince yapılan ve duruşma gününü bildiren tebligatların adresten ayrılmış olmaları nedeniyle bila tebliğ iade edildiği bu nedenle müştekilerin sanık hakkında açılan davadan usulüne uygun olarak haberdar edilmediği ve davaya katılabilmesi için olanak tanınmadığının anlaşılması karşısında, yasa yollarına başvurma hakkı bulunan ve yokluğunda hüküm verilen müştekilere hükmün tebliğinin gerektiği ancak yokluklarında verilen gerekçeli kararın tebliğinin de yine doğrudan MERNİS adresine MERNİS şerhi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine yapılmış olması münasebetiyle geçersiz olduğu anlaşıldığından; gerekçeli kararın müştekiler ... ve ...’e usulüne uygun olarak öncelikle bilinen son adresine, iade edilmesi halinde adres kayıt sisteminde kayıtlı bulunan adresine tebliğ edilmesi, tebligat belgesi ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara