Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1602 Esas 2022/11663 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nun 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “Verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “İki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “Bir katına” ibaresinin eklenmiş olması gözetilmeden sanık hakkında mala zarar verme suçundan TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca verilen cezanın aynı Kanun’un 152/2-a maddesi uyarınca iki kat arttırılması suretiyle fazla ceza tayini,
2) Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, adli sicil kaydındaki mahkumiyetlerden en ağır ilam olan Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.04.2014 tarihinde kesinleşen 2012/312 Esas 2014/64 Karar sayılı ilamındaki tehdit suçundan 5237 sayılı TCK’nın 106/2-c maddesi uyarınca hükmedilen 10 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken, hem Erzincan 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.04.2014 tarihinde kesinleşen 2010/40 Esas 2010/130 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1.cümle maddesinden hükmedilen 3.000,00 TL adli para cezasına dair ilamın, hem de Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.04.2014 tarihinde kesinleşen 2012/312 Esas 2014/64 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.