Esas No: 2021/1118
Karar No: 2022/11616
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1118 Esas 2022/11616 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/1118 E. , 2022/11616 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, suç tarihi itibariyle TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı ancak daha sonrasında yapılan düzenlemeler sonucu uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir. Bu nedenle, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edilmiştir. Kararda ayrıca 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesindeki yeniden düzenlemelere de dikkat çekilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;
Suç tarihinde TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı, ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.