Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/783 Esas 2022/11521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret ve tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; sanığın katılan ...’e yönelik “.. anasını sinkaf ettiğimin karısı'' şeklindeki mesaj ile hakaret ettiği sabit olmakla beraber, dosya kapsamında başkaca katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta, rahatsız edici, kaba, nezaket dışı davranış niteliğinde olduğu kabul edilebilecek surette içerik bulunmadığından; sanık hakkında katılan ...’e yönelik hakaret suçu bakımından zincirleme suç hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, TCK’nın 43/1. maddesinin tatbiki suretiyle sanık hakkında fazla ceza belirlenmesi,
2- Sanığın katılan ...’e yönelik eylemleri bakımından; suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme ve TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçları ile uzlaşma kapsamında olan hakaret suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemlerine uyan TCK'nın 151/1. ve TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen mala zarar verme ve tehdit suçlarının uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, sanık hakkında katılan ...’e yönelik mala zarar verme, tehdit ve birlikte işlenen hakaret suçları bakımından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanığın katılan ...’e yönelik eylemleri bakımından; suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK'nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan hakaret suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı; ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, sanık hakkında katılan ...’e yönelik tehdit ve birlikte işlenen hakaret suçları bakımından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren sanık hakkında katılan ...’e yönelik hakaret ve tehdit suçları yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.