Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/7376 Esas 2022/8808 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sigorta Tahkim Komisyonu'na yapılan başvuruda, davacı tarafın sigortalı aracın sürücüsü olan oğlunun trafik kazasında vefat etmesine rağmen, ödeme yapılmadığı gerekçesiyle 10.000 TL'nin temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Davalı ise kazanın kendi kusuru nedeniyle meydana geldiğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir. Sigorta Tahkim Komisyonu kararında davacının talep hakkı bulunmadığına karar verilmiş fakat İtiraz Hakem Heyeti kararıyla davacının talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak karar kesinleşmediği için davalı taraf tarafından Yargıtay'a temyiz edilmiş ve davanın kısmen kabulüne ve destek zararının tahsiline karar verilmiştir. Mahkeme, Sigortacılık Kanunu'nun 30. maddesi gereğince sigorta tahkim komisyonlarının 40.000 TL'yi geçmeyen kararlarının kesin olduğu ve bu kararlara ilişkin temyiz istemlerinin mahkeme ya da Yargıtay tarafından reddedilebileceği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri Sigortacılık Kanunu'nun 30. maddesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı'dır.

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 29/03/2022 tarih (2020/İHK-9124) KIT/2022/359 sayılı davacı vekilinin itirazının kısmen kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

K A R A R

Davacı vekili 30/07/2019 tarihli Sigorta Tahkim Komisyonuna başvurusunda; 08/01/2016 tarihinde meydana gelen tek taraflı kazada davalı nezdinde sigortalı (12/05/2015-2016) aracın sürücüsü davacının oğlu Ali İrfan Çakır'ın vefat ettiğini, yapılan başvuruya rağmen ödeme yapılmadığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000,00 TL'nin temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, dava değerini 40.100,00 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; kazanın desteğin kendi kusuru nedeniyle meydana geldiğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, davacının murisinin kazanın oluşumunda %100 kusuru olmasına göre davacının talep hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davacının talebinin reddine karar verilmiş; Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına karşı davacı vekilince itiraz edilmesi üzerine davacı vekilinin itirazının reddine karar verilmiş; İtiraz Hakem Heyeti kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmüne uyulan Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 09/06/2021 tarih, 2021/14961 esas ve 2021/2641 karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile "davacının, sigortalı araç sürücüsü desteğinin sevk ve idaresindeki araçla %100 kusurlu olarak tek taraflı olarak yapmış olduğu trafik kazasında talepte bulunduğu poliçenin teminat başlangıç ve bitiş tarihlerinin 12/05/2015-2016 tarihleri olmasına göre davacının davalı ... şirketinden destek tazminatı talep etme hakkı bulunduğu gözetilerek hakem heyetince işin esasının incelenmesi ve davacının tazminat talebinin değerlendirilmesi gerektiği" gerekçesiyle İtiraz Hakem Heyetince verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
İtiraz Hakem Heyetince, davacı vekilinin 20/01/2020 tarih ve K.2020/2798 sayılı Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararı hakkındaki itirazının kısmen kabulü ile Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının kaldırılarak hükmün yeniden kurulmasına, davacının talebinin kısmen kabulü ile 24.122,18 TL destek zararının 17/07/2019 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, İtiraz Hakem Heyeti kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu'nun 30 maddesinin 12. fıkrası gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Hakem Heyetince, davacının 40.100,00 TL tazminat talebinin 24.122,18 TL’sinin kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş olup, bu durumda, davalı aleyhine kabul edilen tazminat miktarı 40.000,00 TL'lik kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Bu sebeple, davalı yönünden temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin İtiraz Hakem Heyeti kararının kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 15/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.