Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3933 Esas 2022/11636 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- Mağdur ...’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; mağdurun suç tarihinde 12 yaşını doldurduğunun, beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olduğuna dair dosya kapsamında herhangi bir rapor bulunmadığının anlaşılması karşısında; mahkemece mağdurun beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olduğuna dair delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılmadan 5237 sayılı TCK’nın 86/3-b maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Suç tarihi itibariyle sanığın üzerine atılı suçların (yaralama suçundan 86/3-b bendinin uygulanmaması durumunda) soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olup, mağdur ...’ün ve velisi ...’ün 15.09.2014 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan ettiklerinin, sanığın da 23.05.2014 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçme olursa kabul kabul ettiğini beyan ettiği anlaşılmakla, şikayet yokluğu nedeniyle TCK'nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararları verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararları verilmesi,
3- Kabule ve 1 nolu bozma nedenine göre de;
Sanık hakkında kasten yaralama suçu yönünden, suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.