Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23194 Esas 2022/11502 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2007 tarihli ve 2007/50 E., 2007/158 K. sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan aldıkları mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa'nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253.maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken, 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 8 ay hapis cezasına, devamında 35/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılırken “1 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 4 ay” hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Selçuk Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2008 tarihli ve 2006/371 E., 2008/9 K. sayılı ilamı bakımından, mahkemenin 24/01/2013 tarihli ek kararı ile hüküm fıkrasından tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarıldığı anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrrüre esas alınan ilamda tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı gözetildiğinde, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58/7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan; sanıkların, hırsızlık suçundan TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun'un 143/1. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapılarak 2 yıl 6 ay hapis cezası ile, devamında aynı Kanun’un 35/2. maddesi uyarınca ½ oranında indirim yapılarak 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve sanık ... hakkında tekerrüre ilişkin hüküm fıkrasından “ sanık hakkında hükmolunan cezanın 5275 S.lı Kanunun 108 ve 5237 S.lı TCK’nun 58/6-7-8 maddesi gereğince İkinci Kez Mükerrirlere Özgü İnfaz Rejimine Göre Çektirilmesine ve Cezanın İnfazından Sonra Denetimli Serbestlik Tedbirinin Uygulanmasına’’ ilişkin kısım çıkarılarak yerine “ sanığın 5237 sayılı TCK'nun 58/2-b. maddesi uyarınca birinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince hapis cezasının mükerrirlere göre infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına,” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken, 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 8 ay hapis cezasına, devamında 35/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılırken “1 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 4 ay” hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık ...’un üzerine atılı hırsızlığa teşebbüs eylemi nedeniyle zararın söz konusu olmaması, adli sicil bilgisine göre suç tarihinde sabıkasız olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen sanığın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek ve 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilip edilmediği ile suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemeye kanaat gelip gelmediği hususlarının değerlendirilmesinin gerektiği halde, "adli sicil kaydı, sanık hakkında takdir olunan cezanın süresi dikkate alınarak'' biçimindeki gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.