Esas No: 2021/9431
Karar No: 2022/8843
Karar Tarihi: 15.06.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/9431 Esas 2022/8843 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/9431 E. , 2022/8843 K.Özet:
Sigorta şirketi tarafından, davalı şirkete ait araç bir kazaya karışıp bir yolcu vefat ettikten sonra, tazminat davası açılmıştır. Davalı şirket, aracı alkollü kişiye kiraladığı için sorumlu olmadığını iddia etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabul edilmesine karar vererek, alacak miktarı belirlemiştir. İstinaf başvuruları sonucunda, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi davalının istinaf başvurusunu reddederken, davacının istinaf başvurusunu kabul etmiş ve alacak miktarı üzerinde indirim yapılması gerektiğini belirtmiştir. Sonuç olarak, Mahkeme bu kararı onamıştır ve işlem yürütülmesi için dosya, Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilecektir.
HMK'nın 353/1-b.1 ve 353/1-b.2 maddeleri uyarınca istinaf başvuruları değerlendirilmiş ve sonuçlandırılmıştır. Ayrıca, HMK'nın 369/1 ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenler bulunmadığı için Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. Öte yandan, temyiz harçlarından 26,30 TL'si davacıdan, 5.551,00 TL'si davalıdan alınacaktır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
(Asliye Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı, davanın kısmen kabulüne dair verilen yerel mahkeme kararına karşı davacı vekili ile davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; müvekkili sigorta şirketi tarafından, sigortalısı olan davalı şirkete ait ..... plakalı aracın 24/04/2017-24/04/2018 tarihleri arasında geçerli olmak üzere karayolları zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalandığını, araç dava dışı sürücü.....'nın sevk ve idaresindeyken 09/11/2017 tarihinde meydana gelen tek taraflı trafik kazası sonucunda araçta yolcu olarak bulunan...'in vefat ettiğini, vefat eden yolcunun yakınlarına davacı tarafından 13/04/2018 tarihinde toplam 131.232,16 TL tazminat ödendiğini, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının B.4 maddesine göre aracın alkollü kişilerce kullanılması sırasında meydana gelen zararlar için yapılan tazminat ödemesi halinde sigortalıya rücu edilebileceğinin hüküm altına alındığını, kazanın sürücü ..... alkollü şekilde aracı kullandığı sırada meydana geldiğini, davacının davalıya ödediği miktarı rücu hakkının bulunduğunu ileri sürerek, 131.232,16 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili davalı şirketin araç kiralama işiyle uğraştığını, kazaya karışan aracın da 06/11/2017 tarihinde dava dışı .....'ya kiralandığını, davalının tüm müşterilerine alkollü araç kullanımı halinde sorumluluğun kendilerine ait olduğunu bildirdiğini, sürücünün alkollü olduğunu ancak kazanın alkolün etkisiyle değil yolun aydınlatmasının olmaması ve görüş mesafesinin zayıf olması nedeniyle meydana geldiğini, davalının sorumluluğunun bulunmadığını, araçta bulunan ve vefat eden yolcunun da sürücünün alkollü olduğunu bilerek araca bindiğini, birlikte alkol aldıklarını ve araçta hatır için taşındığı hususlarının göz önüne alınarak tazminattan indirim yapılması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, dosya kapsamı, tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilerek, davanın kısmen kabulüne, 108.341,28 TL alacağın 13/04/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin kısmın reddine, ihbar olunanın taraf sıfatı bulunmadığından, hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına, karar verilmiş, bu karara karşı davacı vekili ile davalı vekili tarafından süresi içerisinde istinaf yasa yoluna başvurulmuş, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nun353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, mahkemece, davacı lehine hesaplanan maddi tazminatlardan, hatır taşıması ve müterafik kusur nedeniyle yapılan indirimler sonucu belirlenen tazminat tutarları hüküm altına alınırken, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesi doğru görülmediğinden davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, HMK'nın 353/(1)-b.2 maddesi uyarınca, Elazığ 3.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin (Asliye Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) 28/11/2019 tarih ve 2018/288 Esas, 2019/459 Karar sayılı kararının kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesine, davanın kısmen kabulü ile 108.341,28 TL alacağın 13/04/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin kısmın reddine, ihbar olunanın taraf sıfatı bulunmadığından, hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına, karar verilmiş; Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi kararı, davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili ile davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 26,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan ve aşağıda dökümü yazılı 5.551,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 15/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.