Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1600 Esas 2022/11799 Karar Sayılı İlamı

Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanıklar ... ve ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1, 119/1-c ve 62/1. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair Solhan Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2019 tarihli ve 2018/10 esas, 2019/296 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 22/12/2021 gün ve 6562-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2022 gün ve 2021/162560 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Solhan Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2017 tarihli iddianamesiyle sanık ... hakkında, mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kamu davası açılmasına karşılık, bu konuda bir karar verilmediği ancak zamanaşımı süresi içinde anılan suçtan mahkemesince bir karar verilebileceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre,
1- Sanık ... hakkında, Solhan Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2017 tarihli iddianamesiyle hakkında; mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçu ile birlikte, adı geçen mağdur ve diğer mağdurlara karşı tehdit ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda, hakaret suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesini müteakip, hükmün B-1 maddesinde, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından sanığın beraatine karar verildiği halde, kararın C-1 maddesinde mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olacak şekilde karar verilmesinde,
2- Sanıklar hakkında hükmün gerekçe kısmında, " Sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezasının iki yılın altında olması, adli sicil kaydının engel teşkil etmemesi, kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin olmaması, sanıkların rızası, mağdurlarda giderilebilecek bir maddi zararın bulunmaması, sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde yeniden suç işlemeyecekleri kanısına varılması nedeniyle sanıklar hakkında CMK 231 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur" şeklinde belirtilmesine karşın, sanıklar hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği gibi, bu konuda değerlendirme de yapılmadığı, bu şekilde hüküm ve gerekçe arasında çelişki oluştuğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
3- 5237 sayılı Kanun'un 53/1. maddesinde, "Kişi, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak; a) Sürekli, süreli veya geçici bir kamu görevinin üstlenilmesinden; bu kapsamda, Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliğinden veya Devlet, il, belediye, köy veya bunların denetim ve gözetimi altında bulunan kurum ve kuruluşlarca verilen, atamaya veya seçime tabi bütün memuriyet ve hizmetlerde istihdam edilmekten, b) Seçme ve seçilme ehliyetinden (…) (2) , c) Velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan, d) Vakıf, dernek, sendika, şirket, kooperatif ve siyasi parti tüzel kişiliklerinin yöneticisi veya denetçisi olmaktan, e) Bir kamu kurumunun veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşunun iznine tabi bir meslek veya sanatı, kendi sorumluluğu altında serbest meslek erbabı veya tacir olarak icra etmekten, Yoksun bırakılır." şeklinde yer alan düzenlemeye nazaran, kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanıklar hakkında, anılan maddede öngörülen hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin uygulanmamasında,isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Solhan Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2017 tarihli iddianamesiyle sanık ... hakkında, mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kamu davası açılmasına karşılık, bu konuda bir karar verilmediği ancak zamanaşımı süresi içinde anılan suçtan mahkemesince bir karar verilebileceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre,
1-Sanık ... hakkında, Solhan Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2017 tarihli iddianamesiyle hakkında; mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçu ile birlikte, adı geçen mağdur ve diğer mağdurlara karşı tehdit ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda, hakaret suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesini müteakip, hükmün B-1 maddesinde, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından sanığın beraatine karar verildiği halde, kararın C-1 maddesinde mağdur ...'a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olacak şekilde karar verilmesi,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında hükmün gerekçe kısmında," Sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezasının iki yılın altında olması, adli sicil kaydının engel teşkil etmemesi, kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin olmaması, sanıkların rızası, mağdurlarda giderilebilecek bir maddi zararın bulunmaması, sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde yeniden suç işlemeyecekleri kanısına varılması nedeniyle sanıklar hakkında CMK 231 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur" şeklinde belirtilmesine karşın, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği gibi, bu konuda değerlendirme de yapılmadığı, bu şekilde hüküm ve gerekçe arasında çelişki oluştuğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanıklar hakkında TCK 53. maddesinin uygulanmamış olması nedenleriyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (SOLHAN) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 09.12.2019 tarihli ve 2018/10 E., 2019/296 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 08/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.