Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/14856 Esas 2022/11691 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçu işleyen sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını bozdu. Sanık hakkında TCK'nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması ve sanığın savunma hakkının kısıtlanması gibi nedenlerle karar bozuldu. Bozma sonrasında sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtildi. Ayrıca, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanmasının gözetilmesi gerektiği ifade edildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
UYAP verilerine göre sanığın karar tarihinde cezaevinde olmaması sebebiyle CMK’nın 196. maddesi uyarınca bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir. Ancak;
1)Dosya kapsamının incelenmesinde müştekiye ait hesaptan 12/01/2008 tarihinde saat 16.55’te 2.000 TL ve saat 17.45’te 1.200 TL para aktarımı yapıldığının tespit edilmesine rağmen sanık hakkında TCK’nın 43.maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
2)Sanık hakkında bilişim sistemine hukuka aykırı müdahale ile haksız yarar sağlama suçundan TCK'nın 244/4. maddesinin uygulanması talebi ile dava açıldığı halde, CMK'nın 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nın 142/2-e maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.