Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30647 Esas 2022/11814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
Yokluğunda verilen ve adresine usulüne uygun şekilde 23.03.2016 tarihinde tebliğ edilen hükümleri, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 05/04/2016 tarihinde temyiz eden sanıklar müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında yaralama suçundan, sanık ... hakkında yaralama ve hakaret suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen hüküm, sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen hüküm, katılan ... hakkında hakaret suçundan verilen hüküm ile sanık ... hakkında kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemsi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4-Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 106/1-1.cümlesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.