Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29306 Esas 2022/11689 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

2. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir hırsızlık ve mala zarar verme davasında, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet kararının temyiz incelemesini yapmıştır. Kararda, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının seçimlik cezalarından birinin uygulanmasının aleyhe temyiz edilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi’nin 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaliyle ilgili kararı ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- CMUK’nın 310/1. maddesi
- CMUK’nın 317. maddesi
- TCK’nın 50/1-a maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
30/11/2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, 08/12/2015 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II)Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık ...’ın mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen sanık hakkındaki hükmün TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında hırsızlık ile sanıklar ...., ve ...., için mala zarar verme suçları bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.