Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2611 Esas 2022/11782 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Hırsızlık suçu için TCK 168/2. maddesi uygulanmış ve 3 yıl 9 ay hapis cezası verilmiştir. Ancak etkin pişmanlık koşulları oluşmamış olduğundan ceza TCK 62. maddesi uyarınca indirilerek 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası şeklinde tayin edilmiştir. Mala zarar verme suçu için de karar verilmiştir. TCK'nın 50/2. maddesi uyarınca hapis cezası ile adli para cezası seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, eksik ceza tayin edilmiştir. Temyiz nedenleri yetersiz olduğundan hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Hırsızlık: TCK 168/2. maddesi; 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143 ve 168/2. maddeleri; TCK 62. maddesi
- İş yeri dokunulmazlığının ihlali: Belirtilmemiş
- Mala zarar verme: Belirtilmemiş; TCK'nın 50/2. maddesi.
- Hak yoksunlukları: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi; 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde müştekiye ait suça konu mallar ile ihbar üzerine yakalandığı ve soruşturma aşamasında müştekiye teslim edilmesi nedeniyle etkin pişmanlık koşulları oluşmamasına rağmen hırsızlık suçundan TCK 168/2. maddesinin uygulanması, hırsızlık suçu için; 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143 ve 168/2. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim sonucunda 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine yazılı şekilde 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek eksik ceza tayin edilmesi ve TCK'nın 50/2. maddesi uyarınca hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, mala zarar verme suçundan yazılı şekilde karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamış, hırsızlık suçu yönünden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.