Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2607 Esas 2022/11777 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler incelendi. Hükümlerden adli para cezası doğrudan temyiz edilemeyeceği için mahkumiyet hükümleri bağlayıcı kabul edildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin hükümler ise temyiz nedenleri uygun görülmediği için onandı. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin bazı bölümlerini iptal etmesi ve TCK'nın 53. maddesinin 7242 sayılı Kanun ile değiştirilmesi nedeniyle hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçu için kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.