Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1172 Esas 2022/11743 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar, mala zarar verme ve basit yaralama suçlarından sanığın mahkumiyetiyle sonuçlanmıştır. Ancak, kasten yaralama suçuyla ilgili uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Daha sonra mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve bu nedenle uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydına göre daha önce verilen ceza kararları da dikkate alınarak kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 53, 86/2, 106/2-a, 151/1, 188/3 maddeleri ve CMK'nın 253/1, 253/3 maddeleri kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi kapsamındaki basit kasten yaralama suçunun 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesinde de CMK'nin 253/1. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında olduğu, ancak 5271 sayılı Kanun'un 253/3. maddesinde “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü uyarınca mala zarar verme suçunun hüküm tarihinde uzlaşma kapsamında olmaması nedeniyle kasten yaralama suçu bakımından da uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, ancak hükümden sonra, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle CMK’nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırıldığının anlaşılması karşısında, mala zarar verme ve kasten yaralama suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın adli sicil kaydına göre Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/09/2012 tarih ve 2012/263 Esas 2012/734 Karar sayılı ilamındaki, 5237 Sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi uyarınca verilmiş 1 yıl 6 ay hapis cezasının, birinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle daha ağır olduğu, buna göre anılan Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesi ilamının tekerrüre esas alınması ve sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/12/2007 tarih ve 2007/133 Esas, 2007/412 Karar sayılı ilamındaki, 5237 sayılı TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca verilmiş 2 yıl 6 ay hapis cezasını içeren ilamda tekerrür hükümleri uygulanmadığı halde tekerrüre esas alınarak sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.