Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29576 Esas 2022/11825 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/29576
Karar No: 2022/11825
Karar Tarihi: 08.06.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29576 Esas 2022/11825 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler, sanığın temyiz talebinin reddedilmesiyle onandı. Sanık müdafii Av. ...'ın temyiz talebinin reddedilmesinde, zorunlu müdafiinin görevinin sona ermesi ve sanığın vekaletname vererek kendisine vekil tayin etmiş olması etkili oldu. Hükümün infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte mümkün görülmüştür. Kanun maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararıyla bazı bölümlerinin iptal edilmesi sonucu, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesiyle TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikleri içermektedir.
2. Ceza Dairesi         2020/29576 E.  ,  2022/11825 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafii Av. ...'ın temyiz talebinin incelenmesinde;
    Hüküm, soruşturma aşamasında baro tarafından görevlendirilen Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, sanığın vekaletname vererek kendisine vekil tayin ettiği, bu itibarla zorunlu müdafiinin görevinin sona ermiş olduğu ve hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, sanık müdafii Av. ...'ın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
    5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara