Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30771 Esas 2022/11712 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine görevi nedeniyle hakaret, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kamu malına zarar verme suçundan zarar gören İçişleri Bakanlığının, Yargıtay C. Başsavcılığının 24/07/2020 tarihli iadesi uyarınca yapılan tebligat üzerine, sanıklar ... ve ... hakkında sadece kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümleri temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine görevi nedeniyle hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Zonguldak 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilmiş 29/01/2013 tarihli ve 2012/491 E., 2013/32 K. sayılı ilamı uyarınca 2 kez TCK’nın 86/2. maddesi uyarınca doğrudan verilmiş 2000 TL, TCK’nın 106/1-1. cümle uyarınca hapisten çevrili 3000 TL ve aynı Kanun’un 125/1. maddesi uyarınca doğrudan verilmiş 1860 TL olmak üzere birden fazla suçtan verilmiş cezaların tekerrüre esas alındığı, verildiği anda kesin olan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyetlerin tekerrüre esas alınamayacağı, UYAP’tan yapılan incelemede ise, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşma sağlanarak tüm suçlar bakımından 19/09/2019 tarihli ek karar ile düşme kararı verildiği, sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas sabıkasının da bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine görevi nedeniyle hakaret suçlarından kurulan hükümlerden, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığının gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi kurum vekilinin ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.