Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3477 Esas 2022/11703 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün açıklandığı 11.11.2014 tarihinde sanıkların hükümleri temyiz etmek istediklerine dair beyanlarının tutanağa geçirilmesi suretiyle sanıkların hükümlere yönelik temyiz talebinde bulundukları belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanıklar hakkında verilen hükümlere yönelik Av....’ın temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanıkların savunmalarını yaparken müdafii talep etmedikleri ve bizzat savunmalarını yaptıkları ve tefhim edilen hükme karşı süresi içinde temyiz talebinde bulundukları, Av....’ın dosyada sanıklar adına vekaletinin bulunmadığı gibi,yargılamanın hiçbir aşamasında sanıklar adına müdafii olarak görev almadığı, bu hususta bir görevlendirmenin de bulunmadığı, buna göre de temyiz isteminde bulunduğu tarih itibariyle sanıkların yasal vekili olmadığı dikkate alınarak, başvuru tarihi itibarıyla vekaleti ve yasal yetkisi bulunmayan Av....’ın temyiz isteğinin 1412 Sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlere yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında, tekerrüre esas alınan ilamda da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık ... verilen hükme yönelik sanığın ve o yer C.Savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında, kamu malına zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 152/2-a maddesi uyarınca bir kat oranında artırım yapılırken 2 yıl hapis cezası yerine, 1 yıl hapis cezasına karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK’nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 152/2-a maddesi uyarınca bir kat oranında arttırım yapılarak, sanığın 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.