Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/13783 Esas 2022/9011 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki trafik kazası nedeniyle açılan tazminat davasında, Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakemince verilen kararın itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından kısmen kabul edilerek davacı lehine tazminat kararı verilmiştir. Ancak, kararda eksik inceleme yapıldığı ve raporun yeterli olmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Ayrıca, avans faizi ve vekalet ücreti konusunda da yanlış karar verildiği belirtilmiştir. Kararda hüküm oluşturan kanun maddeleri şöyle belirtilmiştir: Sigortacılık Kanununun 30. maddesinin 17. fıkrası, 19/01/2016 tarihli, 29598 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrası, AAÜT'nin 13. maddesi.

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davasında İtiraz Hakem Heyetince verilen kararın davalı vekili tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili, davalıya trafik sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada davacının yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp 5.500,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.
Davalı vekili, talebin reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakemince, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; talebin kabulü ile 61.534,93 TL tazminatın tahsiline karar verilmiş, anılan karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyetince davalı vekilinin itirazının kısmen kabulü ile hakem heyeti kararının kaldırılarak davanın kısmen kabulü ile 57.689,00 TL’nin avans faizi ile tahsiline karar verilmiş, karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası nedeni ile bedensel zarara dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, meydana gelen kazada davacının yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp tazminat talebinde bulunmuştur.
Davacıda oluşan maluliyetin tespitine yönelik olarak alınan raporda, travma sonrası stres bozukluk nedeni ile davacının %20 oranında malul kaldığı bildirilmiş, anılan rapor tazminata esas alınarak karar verilmiştir. Eksik inceleme ile karar verilemez.
Maluliyet raporunda travma sonrası stres bozukluğunun tedavi ile iyileşip iyileşmeyeceği, belirlenen oranın davacının bakiye ömrü boyunca devam edip etmeyeceğine, kaza ile maluliyet arasındaki illiyet bağına ilişkin ayrıntılara yer verilmemiştir. Rapor bu hali ile karar vermeye elverişli değildir.
Bu durumda, davacının psikolojik tedavisine ilişkin tüm tedavi evrakları dosya arasında getirtildikten sonra, davacının Adli Tıp Kurumu veya üniversitelerin Adli Tıp Ana Bilim Dalı şkanlıklarından kaza tarihinde yür bulunan Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurul Raporları Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre, kazadan sonra oluştuğu belirtilen psikolojik rahatsızlıkların kaza ile illiyet bağının olup olmadığı, maluliyet oranına etki edip etmediği, post travmatik stres bozukluğuna ilişkin tespit edilen maluliyet oranının davacının bakiye ömrü boyunca aynı oranda devam edip etmeyeceğinin tespit edilerek sonucuna göre karar verilmek üzere, itiraz hakem heyeti kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı vekili talep ettiği tazminata avans faizi işletilmesine karar verilmesini talep etmiş, hakem heyetince de davacının bu talebi kabul edilerek avans faizine karar verilmiştir. Oysa kazaya neden olan araç hususi olup özel kullanım sırasında kaza gerçekleştiğine göre faiz türü olarak yasal faize karar verilmesi gerekirken avans faizine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
4-İtiraz Hakem Heyetince başvuru sahibi lehine vekalet ücretine karar verilirken Sigortacılık Kanununun 30. maddesinin 17. fıkrası ve 19/01/2016 tarihli, 29598 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrasının uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT'nin 13. maddesi gereğince hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında vekalet ücretine(maktu ücretin altında kalmamak kaydı ile) karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tam nisbi vekalet ücretine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2), (3) ve (4) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile itiraz hakem heyeti kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.