Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/9258 Esas 2022/11880 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak mala zarar verme suçundan verilen cezanın temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle sanık müdafiinin temyiz talebi reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ise TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanarak karara bağlanmıştır. Mahkeme, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve hakimin kanaatine göre temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiş ve hükümleri istem gibi onamıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.