Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31402 Esas 2022/11912 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/31402
Karar No: 2022/11912
Karar Tarihi: 09.06.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31402 Esas 2022/11912 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, tebligatın usulüne uygun olarak yapılmaması nedeniyle verilen kararın geçersiz olduğu belirtilmiştir. Sanığın temyiz isteği süresinde olduğu ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı ve infaz aşamasında gözetilmesi gereken kanun değişiklikleri de dikkate alınarak, hükümlerin istem gibi onaylanmasına karar verilmiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35/2. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için, daha önce aynı adrese Kanun'un gösterdiği usullere uygun bir tebligat yapılmış olması ve muhatabın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin de tespit edilememesinin gerektiği, aksi halde aynı Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılmasının mümkün olmadığı, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2020/31402 E.  ,  2022/11912 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35/2. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için, daha önce aynı adrese Kanun'un gösterdiği usullere uygun bir tebligat yapılmış olması ve muhatabın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin de tespit edilememesinin gerektiği, aksi halde aynı Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılmasının mümkün olmadığı, sanığın yokluğunda verilen kararın, daha önce Kanun'un gösterdiği usullere göre bir tebligat yapılmamış sanığın savunmasında sırasında mahkemeye bildirdiği adresine yapılan aynı Kanun'un 35. maddesine göre 06/06/2015 tarihinde yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu, sanığın öğrenme üzerine 23/03/2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği ve temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve tarih ve 25/03/2016 tarih ve 2014/978 E. 2015/244 K. sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
    5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara