MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanıkların yetkilisi olduğu şirketin 2005-2006-2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği olayda; sanık ..."ın, ayakkabı imalatçısı olduğunu, sabıkalı olduğu için iş bulamadığını,... isimli şahısların vasıfsız eleman olarak çalıştıracak işçi aradıklarını söylemeleri üzerine işle kendisinin ilgilendiğini beyan ederek onlara sigorta için ikametgah, nüfus cüzdanı sureti ve 12 adet fotoğraf verdiğini, notere giderek bir takım evraklar imzaladığını, iş konusunda sonradan kendisine geri dönüş olmadığını beyan ederek şirketle bir ilgisinin olmadığını ifade etmesi, sanık ..."ın, diğer sanığı aynı mahallede oturmaları nedeni ile tanıdığını, yaklaşık 5-6 yıl önce sanık ..."in sigorta yapacağını beyan ederek kendisinden kimlik bilgilerini ve ikametgah senedini aldığını, sanık ..."in sahte belge düzenleyip düzenlemediğini bilmediğini ancak olaylarla ve şirketle kendisinin bir ilgisinin olmadığını savunması, söz konusu yıllara ilişkin beyan edilen KDV matrahlarının yüksek tutarlar içermesi, vergi suçu ve vergi tekniği raporlarında, "VEDOP Merkezi Sorgulama Sisteminde yapılan araştırmada mükellef kuruma mal ve hizmet satışı yaptığını beyan eden mükellefe rastlanmadığı, buna karşın mükellef kurumdan 2005 yılında 1.525.553,00TL tutarında, 2006 yılında 121.014,00TL tutarında, 2007 yılında da 119.520,TL tutarında mal ve hizmet alımı yapıldığı; mükellef kurumun 2005 takvim yılındaki KDV matrahlarının toplamının 304.827,34TL olup 2006 ve 2007 takvim yıllarında herhangi bir beyanının bulunmadığı, tüm bu tespitler bir arada değerlendirildiğinde sanıkların sahibi olduğu görünen... Otomotiv İnş.Tekstil Taşımacılık San. Tic.Ltd. Şti. nin komisyon karşılığı sahte fatura düzenleyen paravan bir firma olduğunun değerlendirilmesi; hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise faturalara rastlanmadığından, mükellef şirketten mal aldığını Ba formlarında beyan eden şirketler hakkında karşıt inceleme yapılmadığından mevcut vergi tekniği raporunun bu haliyle sanıkların sahte fatura düzenlendiğine ilişkin tespit için yetersiz olduğunun belirtilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak derecede belirlenmesi amacıyla; öncelikle vergi tekniği raporunda belirtilen ve ilgili yıllarda sanıklara ait şirketten mal ve hizmet aldıklarını beyan eden şirketlerden fatura dökümlerinin istenilmesi, bu şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı, şirket yetkilileri hakkında dava açılmış olup olmadığının ilgili vergi dairelerinden araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları kullananların yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak gerekirse faturaları kullanan şirket yetkilileri dinlenerek sözü edilen faturaları kimden ve hangi hukuki ilişki karşılığında aldıklarının, sanıklarla muhatap olup olmadıklarının sorulması, söz konusu faturaların hangi matbaada basıldığı ve sanıklar tarafından teslim alınıp alınmadığı araştırılıp, tüm bu araştırmaların sonucunda sanıkların sahte fatura düzenlediği iddia edilen şirketin kuruluşuna kimlik bilgilerini vermek suretiyle iştiraki hususuda değerlendirilerek sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Yasa ile değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.