Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1632 Esas 2022/11999 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kararda, sanığın \"mala zarar verme\" suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak, Anayasa Mahkemesi kararı ve sonrasında yapılan değişikliklerin infaz aşamasında da dikkate alınması gerektiği vurgulanıyor. Ayrıca, uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtiliyor. Kararın bu nedenlerle bozulduğu belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 151/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.