Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31383 Esas 2022/11909 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içerisinde mevcut tutanaklara göre, olay günü sanığın saat 01.50-03.30 saatleri arasında katılana ait marketten sigara ve bozuk para çaldığı olayda, UYAP'dan alınan güneş batış çizelgesine göre suç tarihinde, gece vaktinin saat 05.32'de bittiği, oluşa ve dosya içeriğine uygun şekilde atılı suçların gece sayılan zaman diliminde işlendiği kabul edildiği ve hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 143.maddesi uyarınca artırım yapıldığı halde, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 116/4.maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrüre esas alman ilam, kararda gösterilmemekle birlikte, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde, suç tarihi itibari ile tekerrüre esas alınabilecek tek hükmün Bursa l.Sulh Ceza Mahkemesinin 23/10/2008 tarih ve 2006/300 E.-2008/836 K.sayılı ilamı olduğu ve anılan ilama konu erteli 2 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin 06/01/2009 tarihinde kesinleştiği ve 1 yıl olarak belirlenen denetim süresinin dolduğu 06/01/2010 tarihinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı dikkate alınarak, bu tarihten suç tarihi olan 08/11/2013 tarihine kadar 3 yıl geçmiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 58/2-b maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka bir ilamın bulunmaması nedeniyle hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımların çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.