Esas No: 2021/9393
Karar No: 2022/9090
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/9393 Esas 2022/9090 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/9393 E. , 2022/9090 K.Özet:
Trafik kazası sonucu maddi ve manevi tazminat talebiyle açılan davada, davacının maddi tazminat isteği reddedilmiş, manevi tazminat isteği ise kabul edilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararına karşı yapılan istinaf başvurusu ise esastan reddedilmiştir. Temyiz başvurusunda bulunan davalı, tazminat miktarının temyiz sınırının altında kalması ve kararın kesinleşmiş olması nedeniyle başvurusu reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 362/2 maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 44/1. maddesi ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz istemi hakkında karar verilebileceği.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen karara karşı, davacı vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin verilen kararın süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyizi istenilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili; davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın yaptığı kaza sonucunda bu araçta yolcu olarak bulunan davacının ağır biçimde yaralanıp % 55 oranında malul kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak ve davalı ... sadece maddi tazminattan sorumlu olmak kaydıyla 100,00 TL maddi ve 200.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; husumet itirazında da bulunarak davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... vekili; poliçe limiti olan 57.500,00 TL'yi davacıya ödediklerini ve sorumluluklarının son bulduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılamada toplanan delillere göre; davalı ... tarafından davadan önce davacıya yapılan ödemeyle maddi zararın karşılandığı ve davacının karşılanmamış zararı kalmadığı anlaşıldığından, maddi tazminat isteminin reddine; 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan müteselsilen tahsiline, fazla isteğin reddine dair verilen karara karşı davacı vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından istinaf yoluna başvurulmuş; İstinaf Mahkemesi tarafından; ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun bulunduğu gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 44/1. maddesi ile, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesinde yer alan 40.000,00 TL tutarındaki temyiz sınırı, 01/01/2020 tarihinden itibaren 72.070,00 TL'ye yükseltilmiştir.
Davacı lehine hüküm altına alınan tazminat miktarı (10.000,00 TL) anılan sınırın altında kaldığı ve temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi 01/06/1990 gün 3/4 sayılı YİBK uyarınca Yargıtay'ca da karar verilebileceğinden; davalı ... vekilinin temyiz isteminin, istinaf mahkemesi hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin, davacı için hüküm altına alınan tazminat yönünden kararın kesin olması nedeniyle, HMK madde 362/1-a ve 362/2 uyarınca REDDİNE; HMK madde 372 uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesi'ne, Dairemiz karar örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'a geri verilmesine 20/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.