Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3925 Esas 2022/11862 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, 2911 sayılı Yasa'ya aykırılık, hakaret ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik yapılan temyiz itirazlarınıın incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, müşteki vekilinin dilekçesinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
2) İçişleri Bakanlığının sanıklar .... ve.... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile tüm sanıklar hakkında 2911 Sayılı yasaya aykırlık ve sanıklar ..... ve.....hakkında hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik yaptığı temyiz talebinin incelenmesinde;
Şikayetçi ... vekili bakımından sanıkların üzerine atılı suçlardan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi ... vekilinin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığından; şikayetçi vekilinin temyiz istemlerinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi ayrı ayrı REDDİNE,
3) Sanıklar ....,...,..., hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik yapılan temyiz itirazlarınıın incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İç işleri Bakanlığının gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde tanımlanan kamu malına zarar verme suçları için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanıkların sorgu tarihi olan 10/12/2013 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar .... ve ..... müdafii ile müşteki ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
4) Sanıklar ..., ..., ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz itirazlarınıın incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.