Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2491 Esas 2022/12070 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edildi. Hırsızlık suçuna yönelik temyiz incelemesinde sanık hakkında hak yoksunluklarının uygulanmasında bir isabetsizlik görülmediği için hüküm onandı. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz incelemesinde diğer temyiz itirazları yerinde görülmese de adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar olmasına rağmen, sanığın tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaate varılması koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığın ödeme emri üzerine belirlenen süre içinde adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması yasal olmayan bir gerekçe olduğu için hüküm bozuldu. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi kararda belirtilen kanun maddeleridir. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi de detaylı açıklama gerektiren kanun maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasında; mahkemece, TCK'nin 53/3. maddesinin 1. cümlesinin gözetilmiş olması nedeniyle bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
a) Sanığın adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar varsa da, atılı suçların 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesinin yürürlüğe girmesinden önce işlendiği, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesinde belirtilen “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” koşulunun bulunmadığı, bu nedenle sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen şekilde “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “sanığın belirlenen 5 yıllık denetim süresi içinde tekrar suç işlediğinden hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılmamıştır” biçimindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
b) 18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.