Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32833 Esas 2022/12077 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verildiği ancak adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından reddedildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümleri temyiz itirazları sonucu reddedilerek onanmıştır. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile ilgili açıklama yer almaktadır. Bu madde gereği doğrudan hükmolunan adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün değildir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.