Esas No: 2021/597
Karar No: 2022/12168
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/597 Esas 2022/12168 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/597 E. , 2022/12168 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, Mala zarar verme, hakaret, tehdit suçlarından sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak tebligat işleminin usule aykırı yapıldığı ve müştekinin yasal haklarından haberdar edilmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin usulüne uygun olarak müştekinin bilinen en son adresine tebliğ edilmesi ve daha sonra güncel MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu işlemler yapıldıktan sonra dosya incelenmek üzere İADE edilmesine karar verilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 maddesi ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir. Bu maddeler, gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olduğunu ve tebligat işlemlerinin nasıl yapılması gerektiğini açıklayan hükümler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, müşteki ...’e duruşma gününü bildiren davetiyenin doğrudan MERNİS adresine “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören müştekinin yöntemine uygun şekilde açılan davadan haberdar edilmediği ve davaya katılması için olanak tanınmadığı, gerekçeli kararın da müştekinin yine doğrudan MERNİS adresine “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarıldığının anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 14.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.