Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29109 Esas 2022/12247 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarıyla ilgili temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiği delillerle düzenlenmediğinden ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği dikkate alınmadığından, sanığa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulduğu söylenmektedir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi gibi kanunlar da kararda geçmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Yakalama tutanağına göre olay günü saat 05.00 sıralarında 3 kişinin TV taşıdığının görüldüğü, CD izleme tutanağına göre, sanığın saat 05.09 sıralarında iş yeri içine girdiği, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 04.47’de bittiğinin anlaşılması karşısında; müştekiden kamera saatinin olay günü güncel olup olmadığı hususu sorularak, tespiti sağlanıp sonucuna göre işlem yapılması gerektiği halde, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında TCK'nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması,
2- Kamera kayıtlarına göre iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre;
3- İddianamede iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan TCK'nın 116/2. maddesinin uygulanmasının talep edildiği gözetilmeden sanığa ek savunma hakkı verilmeden hakkında TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 14/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.