Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/898 Esas 2022/12205 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve suç üstlenme suçlarından mahkum edildiği ve daha önceki bir suçtan dolayı mükerrir olduğu belirtilen kararda, sanığın daha önceden işlediği mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı için hak yoksunlukları uygulanacağı belirtilmiştir. Ayrıca, TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mükerrirlik nedeniyle sanığın infaz rejimi konusunda karar verilirken, itirazların yerinde görülmediği ve hükümlerin istem gibi onanması kararına varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi (Hırsızlık suçu)
- 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesi (Uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı suçlar)
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi (Hak yoksunluğu)
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi (TCK’nın 53. maddesi değişikliği)
- 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi (Mükerrirlik)

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, suç üstlenme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/05/2010 tarihli, 2010/144 Esas ve 2010/367 Karar sayılı ilamında yer alan mala zarar verme suçunun, uzlaşma kapsamında olmayan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamındaki hırsızlık suçu ile birlikte işlendiği ve 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesi gereğince mala zarar verme suçu için de uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşıldığından tebliğnamedeki (1) nolu eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanık hakkında mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.