Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/332 Esas 2022/12427 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren sanık ...’in kasten yaralama suçları yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıklar ... ve ...’nin eylemlerine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık ...’in adli sicil kaydında yazılı olan Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 22.11.2012 gün 2012/338-2012/1039 sayılı kararına konu olan yaralama suçundan hükmedilen adli para cezası miktarının kesin olup-olmadığı araştırılarak (ilam dosya arasına alınarak) sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanık ...’nin adli sicil kaydında yazılı olan Karaman 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 13.11.2012 gün 2012/382-2012/907 sayılı kararına konu olan yaralama suçundan hükmedilen adli para cezası miktarının kesin olup-olmadığı araştırılarak (ilam dosya arasına alınarak) sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Karaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2015 tarihli ve 2014/413 E., 2015/129 Karar sayılı ilamından dolayı mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
6- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince sanıklar ..., ... ve ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile sanık ... müdafiisinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA, 15/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.