Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3665 Esas 2022/12465 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuk mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında verilen mahkumiyet kararının geçersiz olduğuna karar verdi. Kararın geçersiz olmasının nedeni ise, sanığın bilinen en son adresine gönderilen tebligatın adresten ayrılmış olduğundan bahisle iadesi sonrası MERNİS adresine yapılmamasıydı. Mahkeme, gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde sanığa tebliğ edilmesini ve temyiz dilekçesinin ek tebliğname ile birlikte incelenmek üzere iadesinin yapılarak dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verdi. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesi ve 35. maddesi bu kararda önemli bir rol oynadı. Kanun, öncelikle suça sürüklenen çocuğun kovuşturma aşamasındaki ifadesinde bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılmasını öngörüyor. Ancak, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekiyor. Ayrıca, 35. madde, adresten ayrılmış tebligatların geçersiz sayılmasını ve gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesini öngörüyor.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk ...’ın yokluğunda verilen kararın, 16.09.2015 tarihli yakalama ile yapılan sorgusunda müdafii huzurunda savunmasını yapmak istediğini beyan ettiği, Baro tarafından atanan Av. .....,’nun 29.04.2022 tarihli dilekçesi ile müdafiilik durumunun hazırlık aşamasında olduğu kovuşturma aşamasında görevlendirilmesinin söz konusu olmadığı bu nedenle dosyadan kaydının silinmesini talep ettiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğun 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre öncelikle suça sürüklenen çocuğun kovuşturma aşamasındaki ifadesinde bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılması, ancak bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken, sanığın bilinen en son adresine gönderilen tebligatın adresten ayrılmış olduğundan bahisle iadesinden sonra MERNİS adresine yapılmadan aynı adreste 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan karar tebliğinin geçersiz olması karşısında; suça sürüklenen çocuğa gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 15.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.