Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2287 Esas 2022/12361 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu evrakı tefrik olunan faili meçhul şüpheli ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında,iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan,en ağırı olan İstanbul Anadolu 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2015 tarihli, 2014/240 Esas, 2015/356 Karar sayılı ve bina dahilinden hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına dair ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, İstanbul Anadolu 23.Asliye Ceza Mahkemesinin 13/05/2014 tarihli, 2014/204 Esas, 2014/210 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması ve bu ilamda da birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğundan, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine “ sanık hakkında İstanbul Anadolu 7.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/240 Esas, 2015/356 Karar sayılı ilamındaki bina dahilinden hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeni ile 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İstanbul Anadolu 23.Asliye Ceza Mahkemesinin 13/05/2014 tarihli, 2014/204 Esas, 2014/210 Karar sayılı ilamına konu bina dahilinden hırsızlık suçundan verilen 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,15.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.