Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3394 Esas 2022/12340 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilen Ceza Dairesi kararında, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda karar verilmemiş olmasına rağmen, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanmasının hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu ifade edildi. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilen kararda, temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrası ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı, 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 08.10.2015 tarihli kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik gösterilebilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümde TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.