Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1215 Esas 2022/12394 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müşteki vekilinin kısa kararın açıklandığı 14/01/2016 tarihli duruşmada, davaya katılma taleplerinin bulunmadığını beyan ettiği ve katılma kararı da verilmediği halde, sanık aleyhine vekalet ücretine hükmolunması,
2- Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Gönen Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2012 tarihli, 2012/151 Esas, 2012/446 Karar sayılı kararına konu suçu işlediği sırada sanığın on sekiz yaşını tamamlamadığı, 5237 sayılı TCK'nın 58/5. maddesi hükmüne göre anılan karar nedeniyle sanığın mükerrir sayılamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Gönen Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2013 tarihli, 2013/127 Esas, 2013/372 Karar sayılı, 04/11/2013 tarihinde kesinleşen hırsızlık suçundan verilen 6 ay 7 gün hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 sayılı CGTİHK'nun 108.maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 58/7. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde sanık hakkında bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “müşteki kurum lehine vekalet ücreti hükmedilmesine ilişkin bölüm” ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak; Gönen Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2013 tarihli, 2013/127 Esas, 2013/372 Karar sayılı kararına konu hırsızlık suçundan verilen 6 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının mükerrirliğe esas alınarak, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeni ile 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Gönen Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/151 Esas, 2012/446 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilen 6.000,00 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.