Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3735 Esas 2022/12443 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ...'un 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 522/1 ve 55/3 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4. maddeleri gereğince 730.080.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2003 tarihli ve 2000/1305 esas, 2003/949 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, diğer sanık ... yönünden temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 25/10/2005 tarihli ve 2004/18413 esas, 2005/14006 karar sayılı ilamı ile sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip belirlenmesi gerekçesiyle bozulmasını takiben yeniden yapılan yargılama sonunda sanık ...'un 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 522/1 ve 55/3 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4. maddeleri gereğince 720.000 yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 07/02/2007 tarihli ve 2006/172 esas, 2007/124 sayılı kararının adı geçen sanıklar hakkındaki davaların farklı hükümlere bağlı olduğu ve birlikte görülemeyeceği ve sanık ... hakkındaki davanın ayrılmasına karar verildikten sonra uyarlama yapılması zorunluluğundan bahisle Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 26/03/2012 tarihli ve 2008/3312 esas, 2012/5817 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip yeniden yapılan yargılama sonucunda suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 143/1, 168/1 ve 31/3. maddeleri uyarınca 6 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli ve 2012/461 esas, 2012/813 sayılı kararının itiraz edilmeksizin 24/04/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun deneme süresi içerisinde 31/07/2014 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına ve suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b, 143/1, 168/1 ve 31/3. maddeleri uyarınca 6 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2019 tarihli ve 2018/276 esas, 2019/136 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 16/02/2022 gün ve 7802-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/04/2022 gün ve 2022/26895 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan 6 ay 6 gün hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Olay günü suça sürüklenen çocuğun gece vakti müştekinin sağlam ve muhkem olan aracının kapısını zorlayarak açıp, suç tarihinde pek hafif değerinde oto teybini çaldığı ve soruşturma aşamasında oto teybinin müştekiye iade edildiği ve müştekinin şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında; 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, hükümlünün eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 523/2, 522 (pek hafif), 55/3. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 168/1 ve 31/3. maddeleri kapsamında olup, bu maddeler uyarınca karşılaştırma yapılıp sonucuna göre lehe kanunun saptanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
3-5237 sayılı Kanun'un 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Olay günü suça sürüklenen çocuk ...'un gece vakti müştekinin sağlam ve muhkem olan aracının kapısını zorlayarak açıp, suç tarihinde pek hafif değerinde oto teybini çaldığı ve soruşturma aşamasında oto teybinin müştekiye iade edildiği ve müştekinin şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında; 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, hükümlünün eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 523/2, 522 (pek hafif), 55/3. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 168/1 ve 31/3. maddeleri kapsamında olup, bu maddeler uyarınca karşılaştırma yapılıp sonucuna göre lehe kanunun saptanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan 6 ay 6 gün hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
3-5237 sayılı Kanun'un 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi nedenleriyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (GAZİANTEP) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 19.03.2019 tarihli ve 2018/376 E., 2019/136 K. sayılı kararının belirtilen nedenlerle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 15/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.