Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/7466 Esas 2022/9398 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, sicil amiri olarak görev yapan davalıların olumsuz sicil takdiri sebebiyle idari yargı yerinde manevi tazminat davası açan bir öğretim görevlisine ödediği tazminatı, davalıların sebebiyet verdiği gerekçesiyle rücuen talep etmiştir. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş, karar temyize götürülmüş ve Dairece rücuen tazminatın davalıların kusur oranlarına göre belirlenmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur. Yapılan inceleme sonucu, temyiz itirazlarının yerinde görülmemesi nedeniyle hüküm ONANMIŞ, fazla alınan harcın iadesi kararlaştırılmıştır. Kararda 2547 sayılı Yasa'nın 56/b maddesi gereği davacının harçtan muaf olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: 2547 sayılı Yasanın 56/b maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Av. .... tarafından, davalılar ..., ..., ... ve ... aleyhine 17/01/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalılar ... ve ... ve davalı ... yönünden kabulüne, davalı ... yönünden açılmamış sayılmasına dair verilen 28/01/2022 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili, davalı ... vekili, davalı ... vekili davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R

Davacı vekili, davalıların, sicil amiri olarak görev yaptıkları yüksekokulda öğretim görevlisi sıfatıyla çalışan dava dışı....’a 2008, 2009 ve 2010 yıllarında olumsuz sicil takdir ettiklerini, adı geçen şahsın bu siciller sebebiyle davacı üniversite aleyhine idari yargı yerinde manevi tazminat davası açtığını, davanın kabul edildiğini, karar doğrultusunda dava dışı şahsa davacı tarafından 19.775,94 TL ödeme yapıldığını, yapılan ödemeye davalıların sebebiyet verdiklerini belirterek, rücuen tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın temyizi üzerinde Dairemizin 05/11/2019 tarih, 2019/3011 esas ve 2019/5845 karar sayılı ilamı ile rücuen tazminat isteminde davalıların kusur oranlarına göre hüküm kurulması gerektiğinden bahisle yapılan bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili, davalı ... vekili, davalı ... vekili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekili, davalı ... vekili, davalı ... .... vekili ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 112,69 TL fazla alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ..., ... ve ...'na geri verilmesine, 2547 sayılı Yasanın 56/b maddesi gereğince davacı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına 23/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.