Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32558 Esas 2022/12466 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmiş ve TCK'nın 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılmıştır. Mahkeme, sanığın suç nedeniyle oluşan zararı karşılamak istemesine rağmen müştekinin zararın giderilmesini kabul etmemesi durumunda mahkemenin ödeme noktası tayin edip, sanığa zararı giderme imkanı sunarak sonucuna göre etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma şartlarının değerlendirilmesi gerektiğini ancak somut olayda sanığın zarar giderme talebinde bulunmaması nedeniyle bu şartların bulunmadığı sonucuna varmıştır. Kararın kanun maddeleri ise TCK'nın 168. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2015 günlü, 2012/6-1524 Esas ve 2013/152 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; sanığın suç nedeniyle oluşan zararı karşılamak istemesine rağmen müştekinin zararın giderilmesini kabul etmemesi durumunda mahkemenin ödeme noktası tayin edip, sanığa zararı giderme imkanı sunarak sonucuna göre TCK'nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma şartlarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesinin gerekmesine rağmen somut olayda sanığın yargılama aşamasında zarar giderme talebinde bulunmaması, bu konuda hiç bir beyanı ve iradesi olmamasına karşın sadece müştekinin zarar talebinin bulunmadığını belirtmesinin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına yeterli olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında yazılı şekilde TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 15.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.