Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33169 Esas 2022/12317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerinin temyiz incelemesi neticesinde, bir sanığın adli para cezasına mahkum olması ve temyiz isteminin reddedilmesi, diğer sanıkların ise hükümlerinin ONANMASI kararı verilmiştir. Kararda, hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereği, mahkumiyet hükmünün temyizin mümkün olmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, ancak bu kararların temyizinin mümkün olmadığı vurgulanarak, itiraz merciinin Karaman Ağır Ceza Mahkemesi olduğu ve bu kararın reddedildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yaralama suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Sanıklar hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizinin mümkün olmadığı, sanıkların itiraz dilekçesi üzerine itiraz mercii olan Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli, 2015/917 D.İş sayılı kararıyla incelenerek itirazların reddine karar verildiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.