Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29616 Esas 2022/12522 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının bozulması, mala zarar verme ve iftira suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Ancak, iş yeri dokunulmazlığı suçunun unsurlarının oluşmadığına karar verilerek, bu suçtan beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükümler bozulmuştur. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı ile TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesine ve sonrasında 7242 sayılı kanun ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliklere değinilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı da açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının bozulması, mala zarar verme, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanığın yüzüne karşı 14/12/2015 tarihinde verilen kararı,1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 22.12.2015 tarihinde temyiz eden sanığın, temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 04/02/2016 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme ve iftira suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
a-Dosya kapsamında yer alan tutanaklar ve katılanın aşamalardaki beyanında işyerinin kapalı, boş ve kiraya verilmek için bekleyen bir yer olduğunun belirtildiği dikkate alınarak suç tarihi itibariyle herhangi bir ticari faaliyet sürdürülmediği, dolayısıyla iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, (hırsızlık suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, 16.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.