Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4253 Esas 2022/12594 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Söz konusu mahkeme kararı, \"Hırsızlık\" ve \"Mala Zarar Verme\" suçlarından mahkumiyet hükmüne ilişkindir. Kararda, suça sürüklenen çocukların temyiz itirazları ele alınmıştır. Buna göre, mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına ilişkin yapılan temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçundan verilen hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazı kabul edilmiştir. Kararda, suç tarihinde 15-18 yaş arasında olan suça sürüklenen çocukların eylemlerinin zamanaşımı süresinin dolmuş olması sebebiyle hükümlerin bozulduğu belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyledir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 31/3. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 66/2. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk ...’ün yokluğunda verilen 31/03/2016 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerekirken, dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın suça sürüklenen çocuğun Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği ve aynı zamanda da MERNİS adresi olan adresinde babasına doğrudan 17/06/2016 tarihinde tebliğ edildiği, ancak doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında; öğrenme üzerine suça sürüklenen çocuğun yapmış olduğu 29/06/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ... ve suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’in (...., oğlu) hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK'nın 142/1-b, 31/3. maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 5 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımının, 31/03/2016 olan karar tarihinden inceleme tarihine kadar dolmuş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ve suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 16/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.