Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18924 Esas 2022/12820 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen cezaları ile ilgili temyiz istemi reddedildi. Sanığın daha önce yapılan istinaf başvurusu da reddedilmişti. Kararın temyiz edilemeyecek nitelikteki cezalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarına uygun bulunduğu belirtildi. 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca temyiz istemlerinin reddedileceği açıklandı.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 35/3. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 272/3-a. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 279/1-b. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 08/05/2018 tarihli ek kararın, 11/05/2018 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, ancak bu tebliğ tarihinde cezaevinde bulunan sanığa anılan ek kararın “Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması sebebiyle, tebliğ işlemi 5271 sayılı CMK’nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığı için geçersiz olduğundan sanığın öğrenme üzerine 28/05/2018 tarihli dilekçesi ile yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 272/3-a. maddesi uyarınca istinaf yoluna başvurulamayacak olan kesin nitelikteki adli para cezaları ile ilgili olarak Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 18/04/2018 tarihli ve 2018/405 E. 2018/914 K. sayılı istinaf başvurusunun reddine dair kararının aynı Kanun’un 279/1-b. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi olduğu, bu doğrultuda sanığın itirazının merciince incelenerek Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 18/05/2018 tarihli ve 2018/32 D. İş sayılı kararı ile reddine karar verildiği, buna göre temyiz incelemesinin kapsamının hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları ile sınırlı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 08/05/2018 tarihli ve 2018/405 E. 2018/914 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 20/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.