Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4391 Esas 2022/12817 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiş, suç vasfı değişikliği sebebiyle hükmün temyizi kabul edilmiştir. Ancak yapılan incelemeler sonucunda isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiştir. Mahkeme kararı hukuka uygun bulunmuş, temyiz istemi reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 298/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 149/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri
- TCK’nın 142/2-b, 31/3, 62 ve 51. maddeleri
- 5271 sayılı CMK’nın 288. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 294. maddesi
- TCK’nın 145. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ...nin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın 14/04/2017 tarihli temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298/1. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince suça sürüklenen çocuk hakkında yağma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 149/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasına hükmedildiği, suça sürüklenen çocuk müdafiinin istinaf talebi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince davanın yeniden görülmesine karar verilerek, duruşma açılıp ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-b, 31/3, 62 ve 51. maddeleri gereğince erteli 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, suç vasfı değişikliği sebebiyle hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin, suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına; ayrıca hırsızlık suçunun unsurlarının oluşmadığına, oluşmuş olsa dahi eylemin hırsızlık suçunun basit halini oluşturduğu gözetilmeden nitelikli hırsızlıktan ceza verildiğine ve kullanma hırsızlığının koşullarının oluştuğu gözetilmeden, yine TCK’nın 145. maddesi de uygulanmadan mahkemece delil takdirinde hata yapılarak usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak kurulan mahkumiyet kararı hukuka uygun bulunduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin kararına yönelik temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.