Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2409 Esas 2022/12804 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık ve iş yerinin dokunulmazlığının ihlali suçlamasıyla mahkum edildi. Sanığın annesi tarafından zararın kısmen karşılandığı ve mağdurun kısmi iadeye rıza gösterdiği belirlendi. Mahkeme, hükümlerinde 168/2-4 maddesi gereği indirim yapılması gerektiğini ancak aleyhe temyiz olmadığı için 168/1 maddesi gereğince indirim yapıldı. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına atıfta bulunularak, sanık hakkındaki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler de belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın annesi tarafından kovuşturma aşamasında zararın bir kısmının karşılandığı, katılanın da kısmi iadeye rıza gösterdiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 168/2-4 maddesi gereğince indirim yapılması gerekirken aynı Kanun’un 168/1 maddesi gereğince indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.