Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1840 Esas 2022/12872 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi, bir sanık hakkında verilen karara ilişkin yapılan temyiz başvurusunu reddetti. Karara göre, sanığın genel güvenliği kasten tehlikeye sokması suçu yerine, görevi yaptırmamak için direnme suçu kapsamında değerlendirildiği için temyiz mümkün olmadı. Ayrıca, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan ek karara yönelik temyiz istemi de reddedildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde sıralandı: TCK 44. madde (Fikri içtima hükümleri), TCK 265/1-4. madde (Görevi yaptırmamak için direnme suçu) ve CMK 5271 sayılı maddenin 223 ve 298. maddeleri. Ayrıca, temyiz mümkün olmayan istinaf başvuruları da 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi kapsamında değerlendirildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine, temyiz isteminin reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından sanığın eylemlerinin, TCK'nın 44. maddesi gereği fikri içtima hükümlerine göre, daha ağır ceza içeren TCK’nın 265/1-4. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçu kapsamında kalmasından bahisle genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karar verildiği, verilen bu karar 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesi uyarınca hüküm niteliğinde bulunmadığından ve temyizi kabil olmadığından hüküm niteliğinde olmayan ve bu itibarla konusu bulunmayan karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 02/11/2020 tarih ve 2020/2321 Esas, 2020/1208 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 21.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.