Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/128 Esas 2022/12877 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir ancak karar temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucu, sanık hakkında uygulanması gereken hak yoksunlukları ve infaz aşamasındaki uygulamalar belirlenmiştir. Ancak olayın tam olarak tespit edilemediği ve sanığın suçunu kabul etmediği gerekçeleriyle çeşitli itirazlar yapılmıştır. Mahkeme, yapılan itirazları yerinde görerek kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 141/1. madde
- 142/1-e maddesi
- 142/2-h maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
- CMUK'nın 326/son maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının sadece sanık ... yönünden hükmü temyiz ettiği ve temyiz isteminin de sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... yönünden uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamı ve oluşa göre olayın tanığı Bayram’ın suça konu motosikleti apartmanın önüne park ettiğini belirttiği, mağdurun görgüye dayalı bilgisinin olmadığı ve tanığın kendisine apartmanın bahçesine park ettiğini söylediğini beyan ettiği, sanığın da apartman giriş kapısının önüne park edildiğini ifade ettiği, dosya kapsamına göre alınan ifadelerden olay yerinin tam olarak anlaşılamaması ve olay yerine ilişkin kroki veya görgü tespit tutanağı gibi bir tutanağın da bulunmadığının anlaşılması karşısında, tanık Bayram’ın yeniden ifadesine başvurularak ve gerektiğinde keşif de yapılarak olay yerinin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilip, tanık Bayram’dan motosikletin kontak anahtarını üzerinde bırakıp bırakmadığı da sorulup sonucuna göre; öncelikle suça konu motosikletin bina veya eklentisinde bulunup bulunmadığı tespit edilerek; bina veya eklentisinde bulunduğunun kabulü halinde eylemin, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturacağı, bina veya eklentisi dışında park edildiğinin kabul edilmesi halinde ise; motosikletin kontak anahtarının üzerinde bulunup bulunmadığı kesin olarak belirlenerek, kontak anahtarının üzerinde olduğunun tespiti halinde eylemin TCK'nın 141/1. maddesinde, kontak anahtarının üzerinde bulunmadığının tespiti halinde ise aynı Kanun’un 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanık ...’nın tüm aşamalarda üzerine atılı suçu kabul etmemesi karşısında, sanık ...’un suç atma niteliğindeki soyut beyanları dışında, sanığın atılı hırsızlık suçunu işlediğine dair, her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 21.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.