Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/757 Esas 2020/5814 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/757
Karar No: 2020/5814
Karar Tarihi: 14.12.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/757 Esas 2020/5814 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2019/757 E.  ,  2020/5814 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 19.07.2016 gün ve 2014/217 - 2016/135 sayılı kararı bozan Daire"nin 25.10.2018 gün ve 2016/13299 - 2018/6701 sayılı kararı aleyhinde Davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı vekili, davalının 15.04.2014 tarihli Yönetim Kurulu kararıyla başkanlık görevinden alındığını, Kültür ve Turizm Bakanlığı Telif Hakları Genel Müdürlüğü’nün 10.06.2014 tarih, 112872 sayılı denetim raporu ile MÜYORBİR Yönetim Kurulu üyeliğinden de alındığını, MÜYORBİR Meslek Birliği Yönetim Kurulu Başkanı olan davalının aynı zamanda kamu görevlisi olması nedeniyle Kültür ve Turizm Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından başlatılan inceleme sonucu düzenlenen 13.05.2014 tarih ve 31/2 sayılı bir "İnceleme Raporu" uyarınca 631 sayılı KHK’nın 12. maddesi gereğince, bir kamu personeli olarak kurum ve kuruluşların yönetim kurulu üyeliği görevinden huzur hakkı adı altında ücret alabilmesi mümkün iken, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu"nun “Ticaret ve Diğer Kazanç Getirici Faaliyetlerde Bulunma Yasağı” başlıklı 28. maddesi ile ...’un Hizmet Sözleşmesi gereğince maaş almasında hukuka uyarlık bulunmadığını, 6098 sayılı TBK’nın 77. vd. maddelerinde düzenlenen sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca davalıya bağlanan maaş usulsüz olduğundan istirdadı için başlatılan takibe davalının haksız yere itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
    Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
    Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 14.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.














    Hemen Ara